Porozmawiajmy o logo

Burberry:
dyskretna widoczność

Kultowa krata zdobiąca wewnętrzną warstwę trenczy Burberry pojawiła się w latach 20. XX wieku, ale o jej istnieniu długo wiedzieli tylko wtajemniczeni. Szkocki tartan z beżowym tłem trafił na języki za sprawą zdjęcia olimpijek w 1964 roku. Słoneczna pogoda zaskoczyła fotografowane na lotnisku sportowczynie – tym sposobem na pierwszym planie znalazła się kraciasta podszewka płaszcza, pośpiesznie przewieszonego przez ramię jednej z nich. Niedługo później do sklepów trafiły wzorzyste parasole i kaszmirowe szale. Charakterystyczny wzór stał się symbolem statusu społecznego i prestiżu, wpisywał się w królujący w Londynie na przełomie lat 70. i 80. styl "Sloane Ranger", a jego główną zaletą była właśnie „dyskretna widoczność". Bardziej przystępne cenowo akcesoria okazały się sprzedażowym hitem, ale ich dostępność miała także swoją ciemną stronę.

Popularne szaliki pozwalały pseudokibicom ukryć za nimi twarz i wtopić się w tłum, a ozdobione printem czapki z daszkiem wkrótce stały się znakiem rozpoznawczym tzw. "chavs", agresywnej brytyjskiej młodzieży wywodzącej się z klasy robotniczej. Kryzys wizerunkowy przyniósł marce wprowadzony w wielu pubach w latach 90. zakaz, dotyczący noszenia niegdyś elitarnego wzoru. Początkowo zaprojektowana z zupełnie odwrotnymi intencjami, krata Burberry do dziś jest również jednym z najczęściej podrabianych wzorów. Mimo przeszkód, wzlotów i upadków, Burberry tak jak rycerz z ich logo, wciąż idzie naprzód. Dzisiaj, nie zapominając o dziedzictwie i tradycji, marka sama wychodzi z inkluzywną ofertą trafiającą do różnych grup, projektując streetwearowe modele z taką samą pasją, jak kultowe trencze - jedne i drugie ozdobione tą samą kratą.